Een wereld met talrijke mogelijkheden!

De wereld van Kina is voor mij een wereld met talrijke mogelijkheden voor zowel kinderen als jongeren. Er komen verschillende onderwerpen aan bod en elk onderwerp wordt zodanig goed uitgelegd dat alles interessant is. Er wordt ook rekening gehouden met de allerkleinsten onder ons. De dinosauriërs worden op een kindvriendelijke manier getoond in een andere zaal, zodat de kleuters geen angstaanjagende beelden te zien krijgen tijdens het bezoek aan de wereld van Kina. Het is een museum waarin je ook actief kan participeren. Wanneer we het hebben over de vogels, kan je leren hoe je een vogelzaadbol kan maken voor de vogels in de winter. De verschillende stappen worden duidelijk en stap voor stap uitgelegd. 

Voor meer informatie moet je zeker deze site eens bekijken: http://www.dewereldvankina.be/ 

Eerste stappen in een kleuterklas als kleuterleidster…

Bij mijn eerste stappen in de kleuterklas als kleuterleidster, was ik zowel zenuwachtig als enthousiast. Bij een eerste stage gaat er een wereld aan verschillende mogelijkheden open. Je leert hoe een dag in elkaar zit en hoe je die creatief kan inkleden volgens de verschillende belangstellingscentra. De kleuters reageren elk op hun eigen specifieke manier en je kan nooit zeggen dat er twee identieke kleuters in je klas zitten. Elke kleuter heeft wel iets eigens of speciaal over zich. Tijdens het vrij kleuterinitiatief werd er in de bouwhoek een toren gebouwd. Ik wou kijken hoe de kleuters aan het bouwen waren. Plots zei er een kleuter tegen zijn klasgenootjes: “laten we een toren bouwen die groter is dan juffrouw Eva!” De andere vonden dat geweldig en begonnen met volle moed aan de toren. De toren was voor sommige kleuters al te groot waardoor ik hen optilde om verder te bouwen aan de toren. Toen de toren groter was dan mij, waren ze zeer trots op het resultaat. Ik vond het leuk dat ik een deel uitmaakte van hun spel. Hieronder zie je een foto van de toren die groter is dan juffrouw Eva.

Eigen mening over dialectgebruik

Mijn eigen menig is dat ik er niets op tegen heb om dialect te spreken. Ik spreek namelijk zelf dialect en tussentaal. Het praat gemakkelijker en je moet je minder aan de regels van de Nederlandse taal houden. Wel heb ik er een probleem mee als dat in formele situaties gebeurt, bijvoorbeeld als iemand op een sollicitatiegesprek gaat of voor de klas staat. Ik vind dat je als kleuterleidster in spe de kleuters een goed voorbeeld moet geven. Zij kunnen hun taal dan spiegelen aan die van de leerkracht en dat kan hen helpen in hun taalontwikkeling. Als zij van jongs af aan verkeerd taalgebruik aanleren, kan dat leiden tot taalproblemen. Het zorgt er ook voor dat de andere ons niet verstaat en er misverstanden ontstaan (zie onderstaande cartoon). Daarom is het belangrijk dat wij een goed voorbeeld geven aan onze opgroeiende jeugd. Dat doe je het best in het algemeen Nederlands. 

Op de koffie bij de buurvrouw om nostalgische verhalen boven te halen.

Voor het vak taalvaardigheden mochten we enquêtes gaan afnemen bij verschillende leeftijdscategorieën. Voor de oudste leeftijdscategorie had ik mijn buurvrouw gekozen. Die dame is 76 lengtes jong en nog steeds actief bezig met van alles en nog wat. Ze voelde zich vereerd dat ik haar gekozen had. Toen ik op bezoek kwam om de enquête af te nemen, had ze taart gebakken en koffie gezet om het gesprek zo aangenaam mogelijk te laten verlopen. Bij elk antwoord dat ze gaf, maakte ze automatisch de link met een nostalgisch verhaal. Omdat ze ook dialect praatte, kon ik mij een realistischer beeld vormen over haar verhaal. Het woord proppenschieter, dat zij eigenlijk een 'klakkebosse' noemt, was haar favoriet. Dat was iets waar ze gedurende haar jeugdjaren veel mee speelden. Als ze er nu over denkt, vindt ze het eigenlijk gevaarlijk en onverantwoord. Maar toen wisten de mensen niet beter. Ik was blij dat ik mijn buurvrouw had gekozen om de enquête bij af te nemen. Het zorgt er ook voor dat mijn band met haar niet verwatert. Hieronder ziet u een foto van mijzelf samen met de buurvrouw.

Een voorleesweek voor jong en oud!

Naar aanleiding van de voorleesweek, die liep van 17 tot 25 november, ben ik op zoek gegaan naar een leuk kindergedicht. In de les werd er aangeraden om Riet Wille eens te bekijken. De lector was zeer tevreden over haar werk, dus leek het mij interessant om eens te kijken of ik die mening ook toegedaan was. Hieronder vind je een gedicht dat mij persoonlijk aansprak, omdat het een soort van geheimzinnigheid met zich meebrengt. Naar mijn gevoel, kan je eruit opmaken dat er te weinig naar de natuur geluisterd wordt en dat we er eigenlijk meer zouden moeten bij stilstaan.

Steekjes

Met haar breiwerk in de hand
zit ze op een vensterbank.
Nooit kijkt ze eens iemand aan
want het werk moet verder gaan.

Pas als de stad zijn ogen sluit
rust ze in het donker uit
en maakt dan een praatje
met de vogels uit haar straatje.

Maar het mooiste komt om twaalf uur
dan fluit een vogelkoor
voor het breistertje
zijn mooiste Pluimstraat partituur.

(Riet Wille – ongepubliceerd)

Voor meer informatie over Riet Wille raad ik je onderstaande website aan:

http://www.villakakelbont.be/html/auteurs/auteursContent.asp?show=id&id=199 

Het muizenhuis: een avontuur op zich!

“Het muizenhuis” is een boek dat geschreven is door Karina Schaapman. De allereerste versie werd in september 2011 gedrukt, maar intussen is er al een negende druk uit. Het muizenhuis is vervaardigd uit gerecycleerd materiaal, zoals kartonnen dozen, authentieke stoffen en allerlei soorten afvalmateriaal. Het huis heeft een voor-, zij- en achterkant.

Het boek gaat over twee muizen, Sam en Julia, die in het muizenhuis wonen. Alle avonturen die zij meemaken, komen in het boek aan bod. Hoe ze een speciaal kistje vonden, hoe Julia niet kan werken met een wasmachine en het huis dat daardoor overspoeld wordt door schuim.

Persoonlijk vind ik dit een zeer aangenaam boek. Het lezen van de korte verhalen boeit mij en de prenten die erbij horen zijn adembenemend. Het boek  integreren in de klaspraktijk is overigens kinderspel. Wanneer je het over het BC “wonen” hebt, kan je het boek gemakkelijk als voorbeeld nemen om aan te tonen hoeveel verschillende soorten kamers er bestaan.

Wil je meer weten over het muizenhuis? Breng dan zeker een bezoekje aan de blog van Karina Schaapman : http://hetmuizenhuis.blogspot.be/

Een dagje naar Bulskampveld!

Wat is een bos?

Geen bos zonder bomen. Maar een bos is veel meer dan een verzameling van bomen!

De week van het bos liep van 14 oktober tot 21 oktober en ergens was het logisch dat wij als kleuterleidsters in opleiding het bos eens een bezoekje gingen brengen. Op woensdag 17 oktober was dat moment aangebroken! Goed ingeduffeld met jas en sjaal, vertrokken we ’s morgens vroeg richting Beernem. Eenmaal aangekomen trokken we onze laarzen aan en zo waren we klaar om het bos te ontdekken en alles wat daarbij hoort.

De eerste activiteit van het programma was het ontdekken van het bos en al zijn toebehoren, zoals bijvoorbeeld de kriebeldiertjes, de verschillende soorten bladeren, de verschillende soorten nesten en welke vruchten je zoal in een bos kunt vinden. Aan de hand van verschillende opdrachten kwamen we geleidelijk aan meer en meer te weten over het bos.

Wist je trouwens dat heel veel kriebeldiertjes voornamelijk leven tussen dode bladeren, takjes en rottend materiaal? Ze leven van dood materiaal. We noemen ze de opruimers van het bos, omdat ze al het natuurlijke afval afbreken. Sommige beestjes, zoals de duizendpoot en de oorworm, eten ook andere beestjes.

Eenmaal we wisten wat de inhoud was van een bos en wat er allemaal bij komt kijken, was het tijd voor onze tweede activiteit! Dat was een wandeling doorheen het bos, op het niveau van een tweede en derde kleuterklas. De wandeling was gebaseerd op het alom gekende kinderliedje van kabouter Pinnemuts. (http://www.youtube.com/watch?v=hY02da9GuPk) Zo startte de zoektocht naar een nieuwe paddestoel! Doorheen de wandeling kwamen we allerlei bosbewoners tegen, die ons wegwijs maakten in de wondere wereld der zwammen. Telkens als we een stop hielden, werd er een stukje voorgelezen uit het verhaal over kabouter Pinnemuts. Dat werd ondersteund door mooie prenten en na elk stukje volgde er een leerrijke opdracht. Spelenderwijs ontdekten we heel veel over paddestoelen.

Wist je trouwens dat het myceliumnetwerk (de draden van de échte paddestoel) erg groot is en dat de myceliumstrengen wel vijf meter lang kunnen worden?  

Na het middagmaal was het tijd voor de laatste activiteit. Daarvoor maakten we gebruik van verschillende meetapparaten om gegevens te verzamelen over het bos, zoals bijvoorbeeld de zuurtegraad van de aarde in het bos, hoe hoog de decibels in en buiten het bos zijn, enzovoort.

Aan het einde van de dag waren we echte boskenners geworden en had het bos geen geheimen meer voor ons! Na een actieve en leerrijke dag vertrokken we moe maar voldaan huiswaarts.