Een dagje naar Bulskampveld!

Wat is een bos?

Geen bos zonder bomen. Maar een bos is veel meer dan een verzameling van bomen!

De week van het bos liep van 14 oktober tot 21 oktober en ergens was het logisch dat wij als kleuterleidsters in opleiding het bos eens een bezoekje gingen brengen. Op woensdag 17 oktober was dat moment aangebroken! Goed ingeduffeld met jas en sjaal, vertrokken we ’s morgens vroeg richting Beernem. Eenmaal aangekomen trokken we onze laarzen aan en zo waren we klaar om het bos te ontdekken en alles wat daarbij hoort.

De eerste activiteit van het programma was het ontdekken van het bos en al zijn toebehoren, zoals bijvoorbeeld de kriebeldiertjes, de verschillende soorten bladeren, de verschillende soorten nesten en welke vruchten je zoal in een bos kunt vinden. Aan de hand van verschillende opdrachten kwamen we geleidelijk aan meer en meer te weten over het bos.

Wist je trouwens dat heel veel kriebeldiertjes voornamelijk leven tussen dode bladeren, takjes en rottend materiaal? Ze leven van dood materiaal. We noemen ze de opruimers van het bos, omdat ze al het natuurlijke afval afbreken. Sommige beestjes, zoals de duizendpoot en de oorworm, eten ook andere beestjes.

Eenmaal we wisten wat de inhoud was van een bos en wat er allemaal bij komt kijken, was het tijd voor onze tweede activiteit! Dat was een wandeling doorheen het bos, op het niveau van een tweede en derde kleuterklas. De wandeling was gebaseerd op het alom gekende kinderliedje van kabouter Pinnemuts. (http://www.youtube.com/watch?v=hY02da9GuPk) Zo startte de zoektocht naar een nieuwe paddestoel! Doorheen de wandeling kwamen we allerlei bosbewoners tegen, die ons wegwijs maakten in de wondere wereld der zwammen. Telkens als we een stop hielden, werd er een stukje voorgelezen uit het verhaal over kabouter Pinnemuts. Dat werd ondersteund door mooie prenten en na elk stukje volgde er een leerrijke opdracht. Spelenderwijs ontdekten we heel veel over paddestoelen.

Wist je trouwens dat het myceliumnetwerk (de draden van de échte paddestoel) erg groot is en dat de myceliumstrengen wel vijf meter lang kunnen worden?  

Na het middagmaal was het tijd voor de laatste activiteit. Daarvoor maakten we gebruik van verschillende meetapparaten om gegevens te verzamelen over het bos, zoals bijvoorbeeld de zuurtegraad van de aarde in het bos, hoe hoog de decibels in en buiten het bos zijn, enzovoort.

Aan het einde van de dag waren we echte boskenners geworden en had het bos geen geheimen meer voor ons! Na een actieve en leerrijke dag vertrokken we moe maar voldaan huiswaarts.